Osmanlı-Türk düşüncesinde münâzara ilmi ve Abdünnâfî İffet'in Tercüme-i Adâb-ı Gelenbevî adlı eseri
Âdâbu'l-bahs ve'l-münâzara ilmi, küllî bir tartışma teorisi olup, cedel ilmi vasıtasıyla kelâm ve hilâf ilmi vasıtasıyla fıkıh usûlü ilimleriyle ilişki içindedir. Münâzara ilmi, Osmanlı medrese sisteminde ve eğitim programlarında merkezî bir konuma sahiptir. Bu yer sebebiyle, medreselerin özellikle, orta (iktisad) ve ileri (istiksa) seviyeleri tahlil (analiz) ve tenkid (kritik) kriterlerine göre organize edilmiştir. Münâzara ilmi, Osmanlı toprakları dışında kurulmasına rağmen, en yoğun ve canlı özelliğini Osmanlı döneminde elde etmiştir. Bu bağlamda, Abdünnâfî İffet Efendi'nin Tercüme-i Âdâb-ı Gelenbevî adlı eseri, münâzara ilminin Osmanlı düşüncesindeki yüksek seviyesini göstermesi açısından en önemli metinlerden birisidir.
İlker KÖMBE
Yorum yazın
Yorum yapmak için giriş yapın.
